جهان فی‌نفسه ساختاری ندارد؛ انتساب ساختار به جهان ساخته و پرداختۀ ذهن ماست. حتی اگر تا به‌حال پیوستگی ساختاری بین نظریه‌های ما وجود داشته است - که البته قابل بحث است - دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم این پیوستگی ضروری است. ساختارهای ریاضی هم، مثل بقیۀ برساخته‌های نظری ما، حدسی و ظنی هستند و تا زمانی اهمیت دارند که مسائل علمی را به شیوه‌ای فهم‌پذیر و قابل نقد حل کنند.
"Philosophy is an activity, said Wittgenstein, not a doctrine. But how can we find what activity is worthwhile, what not, unless we have a doctrine? Do we have a doctrine about intellectual activity in general, applicable to the activity called philosophy? I could not get a clear yes-or-no either from Wittgenstein's works, or from other books."
—- Joseph Agassi, Science & Society, p.34.
"حتی اگه درک اغلب هنرهای سطح بالا دشوار باشه، این ویژگی اتفاقیه! واقعیت اینه که درک بعضی از عالی‌ترین هنرهای سطح بالا خیلی راحته. مثلاً بعضی از اشعار کتاب مقدس، بعضی از ترانه‌های رمانتیک که وقتی به‌صورت موسیقی در میاد در صدر پرفروش‌ها قرار میگیره، بعضی از فیلم‌ها و حتی موسیقی‌های کمدی که اجرای مبتکرانۀ آثار شکسپیر هست، و برخی از قطعات موسیقی باخ که عامه‌پسنده- حالا قطعۀ همیشه محبوب "موسیقی کوتاه شبانگاهی" موتسارت دیگه به کنار!"
— از کتاب Agassi & Jarvie 's A Critical Rationalist Aesthetics
این قطعه را ببینید: دریافت
